Στα Χρόνια της Ομίχλης 3 - Σμύρν‪α‬

"Μετά την ΙΑΣΜΗ και την ΧΑΤΙΣΕ, η ΣΜΥΡΝΑ, το τελευταίο μέρος της τριλογίας ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΟΜΙΧΛΗΣ, συνεχίζει το ταξίδι στην πρώτη ταραγμένη 25ετία του 20ου αιώνα. * Ο Πρώτος μεγάλος πόλεμος έχει τελειώσει. Οι Τούρκοι βρίσκονται με τη μεριά των ηττημένων και οι Ελληνες με τους νικητές.. Το μυθιστόρημα αναπλάθοντας την εποχή θα μας ταξιδέψει από τους μαχαλάδες της Κωνσταντινούπολης, τα πολυτελή κτίρια και ξενοδοχεία του Πέραν μέχρι τα café chantants, τα καμπαρέ και τα καταγώγια της κοσμοπολίτισσας Σμύρνης. Οι μουσικές της εποχής, το ragtime και το can can θα αναμειχτούν με την φωνή του Enrico Caruso, τους αμανέδες, τα πρώτα ρεμπέτικα και τα τραγούδια της εθνικής άμυνας. Από τους Βαλκανικούς πολέμους και τον πρώτο διωγμό των Μικρασιατών το ’14 μέχρι την κατοχή της Σμύρνης το ΄19, από τα χαρακώματα του 1ου Παγκόσμιου πολέμου μέχρι την προέλαση του Ελληνικού στρατού σχεδόν έξω από την Αγκυρα, ένας Ελληνας και ένας Τούρκος, ανυποψίαστοι για τους πιθανούς δεσμούς που μπορεί να τους δένουν, θα βρεθούν αντιμέτωποι στην δίνη της Μικρασιατικής εκστρατείας. Εχθροί τελικά ή φίλοι; Και ανάμεσά τους, πότε με τον έναν και πότε με τον άλλον, μια κοκκινομάλλα λεβαντίνα η Σμύρνα… * Σμύρνα και Σμύρνη. Μια γυναίκα και μια πολιτεία «Σμύρνα, ετούτη η πόλη εν έχει αφεντικά! Εν είναι κανενός μας! Ετούτη είναι του κόσμου της, γι’ αυτόνε ζεί, γι αυτόνε ανασαίνει! Αυτή εν ξεύρει από Έλληνες, Τούρκους Αρμένηδες για Λεβαντίνους» … «Είναι σαν εσένα! Σμύρνη αυτή, Σμύρνα εσύ. Ολους τους έχετε στα πόδια σας κι όλους τους κουλαντρίζετε. Ολοι θέλουνε να σας έχουνε μα αυτό που εν λογαριάζουνε εν πως εσείς εν θέλετε μόνο έναν!... Κοσμοπολίτες Σμύρνα! Αυτό είστενε κι εσύ και τούτη εδώ η πόλη!... Κοσμοπολίτες!»"