Het Chicago Symphony Orchestra (CSO) onderscheidt zich al lange tijd met een gespierde, op koperblazers gerichte toon en een uitgebreid repertoire, en heeft geprofiteerd van langlopende relaties met diverse dirigenten. Het CSO, dat in 1891 werd opgericht door de ondernemende dirigent Theodore Thomas, ontwikkelde een esthetiek geworteld in Germaanse principes. Dit ging door onder zijn opvolger, de in Duitsland geboren Frederick Stock, de muziekdirecteur van 1905 tot 1942. Na een rusteloos decennium waarin het orkest moeite had om geschikt leiderschap te vinden, arriveerde Fritz Reiner in 1953. Hij stelde hoge eisen, lanceerde het Chicago Symphony Chorus en leidde een serie opnames voor RCA Victor (waaronder een baanbrekende reeks van Richard Strauss’ belangrijkste toongedichten) die nu bekend staan als mijlpalen. Interim-directeur Jean Martinon (1963-68) werd opgevolgd door Sir Georg Solti (1969-91), die de eerste internationale tournees van het CSO leidde en een krachtig, flamboyant geluid cultiveerde, dat het duidelijkst weerklinkt op opnames voor Decca van Mahler, Bruckner en Wagner. In het moderne tijdperk heeft het CSO − geleid door muziekdirecteuren Daniel Barenboim (1991-2006) en Riccardo Muti (2010-23) − zijn eigen label CSO Resound gelanceerd en een reeks residenties voor componisten georganiseerd.