100+1 Ιστορίες της κρίση‪ς‬

Στρατιές ανθρώπων έρχονται στη ζωή σε κάθε γενιά, προσπαθώντας κάθε φορά να δώσουν μια διαφορετική απάντηση στα ίδια ερωτήματα. Και κάπως έτσι, εξελίσσεται ο κόσμος. Εντοπίζουμε έναν νέο πλανήτη και ξαφνικά το σύμπαν διευρύνεται, λύνουμε ένα παλιό μαθηματικό πρόβλημα και η γνώση αλλάζει, ανακαλύπτουμε τον τάφο ενός βασιλιά και η ιστορία ξαναγράφεται.

Είναι η σκέψη των ανθρώπων που τον ανακαλύπτει, είναι η σκέψη των ανθρώπων που τον αλλάζει, είναι οι άνθρωποι ο κόσμος.

Οικονομία, πολιτική, κοινωνία, πολιτισμός, υπάρχουν όλα εδώ ως περιβάλλον, αλλά στο επίκεντρο όλων είναι οι άνθρωποι, οι ανάγκες, το σώμα και πάνω από όλα η ψυχή τους. Βασικό χαρακτηριστικό της ματιάς της Ειρήνης, μιας ματιάς ταυτόχρονα πολύ μοντέρνας και κλασικά παραδοσιακής, είναι ότι βάζοντας την ανθρώπινη προσωπικότητα πάντα στο επίκεντρο, δέχεται ως κεντρική έννοια την ευθύνη. Κι έτσι, ενώ δεν απαξιώνει κανέναν εκ προοιμίου, ταυτόχρονα δε χαϊδεύει, δεν κανακεύει, δεν καλοπιάνει, δε συγχωρεί κανενός την απραξία, την απάθεια ή την έλλειψη συμμετοχής στα κοινά. Κι αυτό είναι το πιο χρήσιμο μάθημα στα γραπτά της Ειρήνης: η συνεχής διαπίστωση πως μπορούμε, και επειδή μπορούμε πρέπει, να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας. Όλοι, χωρίς καμιά εξαίρεση.