Met zijn debuut op het Verve-label in 2003 geeft saxofonist David Sanborn een passend vervolg aan zijn eerdere werk dat was uitgebracht door Nonesuch. Dit weelderige, vooral akoestische album bevat naast moderne pop ook originele songs en minder bekende klassieke nummers. Typerend zijn de arrangementen van Gil Goldstein voor blazers, strijkers en de ritmesectie, terwijl de muziek verder wordt gedragen door spelers als Goldstein op piano, voormalige Steps Ahead-vibrafonist Mike Mainieri, gitarist Russell Malone, bassist Christian McBride en drummer Steve Gadd. De strijkers in 'Man from Mars' van Joni Mitchell en 'Isn’t She Lovely' van Stevie Wonder vormen meer dan een achtergrond en spelen interactief mee. De klassieke soul-jazz in het nummer 'Sugar' van saxofonist Stanley Turrentine wordt opgeluisterd door stevige maar goed gedoseerde solo's van Malone en Sanborn. In zijn eigen nummer 'Little Flower' speelt Sanborn Satie-achtige pianomuziek en smachtende saxofoonlijnen.