Funky, hard, inhoudelijk, feitelijk. Rapper The D.O.C. doet op No One Can Do It Better zijn best om ook jou ervan te overtuigen dat hij de meest complete hiphopman is die je in 1989 kan vinden. Hij slaagt met gemak: zijn smeuïg groovende raps, kolkende beats en funky melodieën barsten van de aanstekelijke energie. Het plezier straalt er daardoor continu vanaf, en dat helpt The D.O.C. om ook zijn serieuze straatpoëzie over te brengen.