Met dit ontwapenende debuut onderscheidt Françoise Hardy zich meteen van haar collega yéyé-zangeressen. Zo schrijft ze veel van de teksten en muziek op Tous les garçons et les filles (1962) zelf en laat ze zich daarbij niet verleiden tot kirrende niemendalletjes met klapkauwgomsmaak. In plaats daarvan pakt ze uit met frisse, beheerst gearrangeerde popchansons over de liefde, gezien door de ogen van een jonge vrouw die dieper durft te graven dan ‘ik hou van jou en blijf je trouw’. Françoise Hardy pur sang.