John Adams is mogelijk de meest invloedrijke minimalistische componist die opkwam in de nasleep van pioniers als Steve Reich en Philip Glass. Zijn werk combineert minimalistische concepten met de invloed van laatromantische componisten. Dat leidt tot muziek die wordt aangedreven door indringende ritmische pulsen en korte melodische frases. Het geheel wordt aangekleed met een symfonisch gevoel voor tonaliteit en harmonie. Adams werd in 1947 geboren in Worcester (Massachusetts) als zoon van een vocalist en klarinettist. Als kind leerde Adams klarinet en begon hij op 10-jarige leeftijd met componeren. Op Harvard studeerde hij bij neoclassicisten als Roger Sessions en David Del Tredici. Later raakte hij gefascineerd door John Cage en de avant-garde, en begon hij te experimenteren met elektronische muziek. Tegen het einde van de jaren 70 was Adams ondergedompeld in de wereld van symfonische muziek. In 1987 ging zijn eerste opera, Nixon in China, in première. Die vormde een sjabloon voor zijn modernistische, politiek geladen operawerken. Het werk veroorzaakte aanvankelijk controverse, maar kreeg uiteindelijk grote bekendheid. Zijn tweede opera, The Death of Klinghoffer uit 1991, over Palestijns terrorisme, bleek nog omstredener. Het koorwerk On the Transmigration of Souls (2002, over de aanslagen op 11 september 2001) leverde Adams in 2003 een Pulitzerprijs voor muziek op. Hij zou nog jaren doorgaan met het creëren van historisch geïnspireerde, structureel inventieve opera’s en oratoria.