- Led Zeppelin IV (Remastered) · 1971
- Led Zeppelin II (Remastered) · 1969
- Led Zeppelin III (Remastered) · 1970
- Led Zeppelin II (Remastered) · 1969
- Led Zeppelin IV (Remastered) · 1971
- Led Zeppelin II (Remastered) · 1969
- Physical Graffiti (Remastered) · 1975
- Led Zeppelin (Remastered) · 1969
- Led Zeppelin IV (Remastered) · 1971
- Led Zeppelin IV (Remastered) · 1971
- Led Zeppelin (Remastered) · 1969
- Led Zeppelin (Remastered) · 1969
- Led Zeppelin IV (Remastered) · 1971
Onmisbare albums
- Bijna vanzelfsprekend is het langste album van Led Zeppelin gelijk ook het meest gevarieerde document van de bluesrockers annex mystieke magiërs. Alles wat de Britten hiervoor deden en hierna zouden doen komt op Physical Graffiti (1975) samen: oosters occultisme (‘Kashmir’, ‘In the Light’), gouwe ouwe rock-'n-roll (‘Boogie With Stu’), akoestische folk (‘Bron-Yr-Aur’), uitgestrekte progrock (‘In My Time of Dying’) en de tijdloze explosieve kracht van knarsende riffs en bonkende drums (‘Custard Pie’). Deze graffiti laat zich nimmer uitwissen.
- De songs op Led Zeppelin IV (1971) barsten van de bravoure. De middeleeuwse mystiek van de akoestische folkballad ‘The Battle of Evermore’, het nostalgische eerbetoon aan de begindagen van rock op ‘Rock and Roll’, de psychedelische ragarock van ‘Four Sticks’: de Britse hardrockpioniers leven zich met heroïsche hartstocht uit. En dan resteren nog het progrockanthem ‘Stairway to Heaven’ en de minstens zo meeslepende, met verpulverende drums uitgeruste bluesrock van ‘When the Levee Breaks’. Niet voor niets is dit Zepps bestverkochte album.
- In zijn beginjaren was Led Zeppelin vrijwel constant op tournee, toch bleven de Britten secuur aan nummers schaven, nieuwe muzikale paden ontdekken en studiomogelijkheden uitproberen. Dat leidt op Led Zeppelin III (1970) tot toevoegingen aan hun canon van epische knallers (‘Immigrant Song’), smeulende bluesrock (‘Since I’ve Been Loving You’) en sonische experimenten (de geloopte slidegitaar en vocale effecten op de afsluiter). Het opmerkelijkst is de b-kant, waar ze hun liefde belijden voor de pastorale pracht van akoestische folkrock.
- Wil je gitaar leren spelen? Begin dan met de riff die ‘Whole Lotta Love’ opent. Wil je zingen in een rockband? Test dan of je net als Robert Plant op ‘What Is and What Never Should Be’ kan switchen van dromerig naar driftig. Denk je dat je maar twee tot drie akkoorden hoeft te leren? Vergaap je dan aan de jazzy excursies in ‘The Lemon Song’ of de drumsolo in ‘Moby Dick’. Met andere woorden: op Led Zeppelin II (1969), volgens velen het hardste en rechtlijnigste album van Zepp, geeft het Britse kwartet een onvergetelijke rockles.
- Urgent, baanbrekend, heftig: Led Zeppelin (1969) is een van de invloedrijkste debuutalbums ooit. De vier leden van Zepp beleefden in september 1968 hun eerste gezamenlijke repetitie ooit en trokken direct de studio in, zo overtuigd waren ze van hun plannen om blues, folk en hardrock te versmelten in dampende epossen. Met de rauwe en door merg en been snijdende knarsstem van Robert Plant, gitaartovenarij van Jimmy Page en kinetische stampij van drummer John Bonham als troefkaarten openen de Engelsen een nieuw, luid hoofdstuk in de rock.
Verzamelingen
Meer om te luisteren
Over Led Zeppelin
Led Zeppelin was de definitieve heavy metal band. Het was niet alleen hun verbrijzelende harde interpretatie van de blues; maar ook hoe zij mythologie, mystiek en een verscheidenheid aan andere genres in hun geluid inbouwden. Zij hadden mystiek. Meer dan enige andere band stelden zij het concept van albumgeoriënteerde rock vast, waarbij zij weigerden om populaire nummers van hun albums als singles uit te brengen. Led Zeppelin IV was hun beste album, en bevatte alles van de krakende rock van "Black Dog" tot de folk van "The Battle of Evermore" en natuurlijk "Stairway to Heaven", het meest gedraaide nummer in de geschiedenis van albumgeoriënteerde radio. ~ Stephen Thomas Erlewine
- HERKOMST
- London, England
- OPGERICHT
- 1968
- GENRE
- Rock