De worstelaar

Bijzonder levensverhaal van een Iraanse vluchteling met een Nederlandse naam

Het levensverhaal van de Iraanse Ahmad Qeleich Khany is even imponerend als nederig makend: na een lastige jeugd als zeer slechtziende en bang voor het immer strenger wordende regime van ayatollah Khomeini, besluit hij op achttienjarige leeftijd zijn vaderland te ontvluchten. Zijn plan is even gevaarlijk als briljant: zó goed worden in worstelen dat hij wordt uitgezonden naar de Wereldspelen voor gehandicapten in Nederland. Na een gevaarlijke vlucht uit het Olympisch dorp vraagt hij politiek asiel aan. De Perzische vluchteling wordt binnen een mum van tijd oer-Hollands: hij trouwt een Friezin, werkt bij de overheid, wordt politiek actief en verandert zijn naam in Sander Terphuis. De worstelaar is een verhaal van gedrevenheid, optimisme en veerkracht, van het wennen aan het Hollandse weer, de taal, de gordijnen openlaten, van je thuis voelen en bovenal van het leven in vrijheid.

Sander Terphuis werd in 1972 als Ahmad Qeleich Khany geboren in Teheran en vluchtte op zijn achttiende naar Nederland, waar hij landelijke bekendheid kreeg door zijn succesvolle actie tegen de strafbaarstelling van illegalen, die het kabinet-Rutte ii wilde invoeren.

‘In 1990 worstelt de jonge, zeer slechtziende Iraniër Ahmad Qeleich Khany zich letterlijk naar de vrijheid. In 1995 verandert hij in immigrant Sander Terphuis. Hij is een overlever, een knokker.’
de Volkskrant

‘Sander Terphuis is het bewijs dat liefde alles overbrugt. Een Iraanse, bijna blinde worstelaar die Nederlander wordt - het zou een prachtig sprookje zijn, maar is dus echt gebeurd.’
Toine Heijmans, de Volkskrant

‘Weinig vluchtelingen zijn in Nederland zo geestdriftig geïntegreerd als Sander Terphuis. Een bijzonder levensverhaal van een Iraanse vluchteling met een Nederlandse naam.’
Thijs Broer, NRC Handelsblad

‘Het levensverhaal van de bijna blinde Perzische worstelaar die hier politicus werd, is even wonderlijk als hoopgevend.’
Mischa Cohen, Vrij Nederland

‘Een moderne versie van de Nederlandse lijfspreuk “Je Maintiendrai”. Deze gedreven dromer houdt zich stand in een nieuw land, in een nieuwe cultuur en in de Nederlandse politiek.’
Thomas Erdbrink, The New York Times

‘Hoe Nederlands kan een mens zijn? Sander Terphuis, het nieuwe geweten van de PvdA, een vluchteling die knokt voor mensenrechten.’
Algemeen Dagblad