PodcastMAN interviews over MAN-zijn Hans Hoet

Mijn verhaal opnieuw opgenomen. Ik werd geïnterviewd door Stefaan Vandiest.

In deze aflevering is Kris Strobos aha Scale aan het woord.

Ik ken Kris van aan de schoolpoort, van bij de bakker en van in de straat. Hij is een muzikant, beatboxer, MC, DJ, geluidsarchitect, bierbrouwer, sportman, makker, leider, vrijer, man, gast, vader en hij heeft iets met opa’s.

Hij komt uit een gescheiden gezin en heeft drie jongere (half-)zussen.
Als enige jongen heeft hij veel vrouwelijke dingen leren kennen. Hij was vrijgevochten, trots, competitief, beschermend, stond steeds van voor, opende de wegen voor zijn zussen.
En nog steeds staat hij klaar voor wie er bij hem aan de deur komt kloppen.
Hij is vroeg de wereld ingetrokken.

Zelf kon hij moeilijk bij mensen aan kloppen, ook niet bij zijn vader. Wel bij zijn vrienden in de buurt, bij de Chiro en op school. Er werd thuis weinig gepraat over gevoelens.

Kris’ passie voor muziek kon als kind nooit ontwikkelen, hij werd gestimuleerd om in de technische richting te gaan.

Hij heeft een hele tijd afstand genomen van zijn moeder om zelf in de wereld te kunnen stappen en zichzelf te ontwikkelen.

Hij zegt tegen velen ‘makker’, het heeft een andere lading dan vriend. “Als ge ne makker zij, dan zoude samen op nen boot kunnen stappen en beginnen roeien…” Hij heeft heel veel makkers. Het zijn zowel mannen als vrouwen.

Zijn beste vrienden heeft hij ook familie gemaakt. Het zijn de peters van zijn kinderen.

Iedereen krijgt van hem 10/10 en ge kunt alleen maar naar beneden gaan, dat heb je zelf in de hand.

Gast, te gast zijn, gastarbeider, iemand te gast hebben wilt ook zeggen dat je die moet soigneren… Hij is ook graag zelf te gast en gastheer. Mensen op hun gemak stellen.

Speelde zelf rugby (Union), trainde bij de grote mannen, speelde in de Vlaamse en Nationale ploeg en richtte mee een eigen ploeg op. Hij wilde omringd worden door zijn vrienden, samen afzien en iets bereiken. Als ge wint met uw eerste eigen ploeg, dat geeft een euforisch gevoel… die momenten zijn onvergetelijk!

Kris draagt respect hoog in het vaandel.
Hij is zeker geen volger, hij zal eerder een andere kant uitgaan als iets hem niet zint. Hij kan mensen meetrekken omdat hij weet dat hij eerlijk is en ergens voor staat.
Hij zal pas een oordeel geven als hij het eerst zelf heeft meegemaakt.
Hij is ook leider geweest in de Chiro. Vanuit een plicht om zulke toffe momenten te organiseren voor anderen, zoals er leiding voor hem is geweest.
Soms moet je als man risico’s nemen waardoor er memorabele momenten kunnen ontstaan. In onze cleane maatschappij doet hij een appel om je af en toe ‘minder steriele dingen’ mee te maken.

Het bepaalde macho-ding is niet aan hem besteed, hij heeft wel zijn mannelijkheid. Het is aan mannen op onder andere te wijzen op “dat we allemaal geboren zijn uit een vrouw”…

Mannen moeten vooral kunnen luisteren, dan kan je pas een argument geven.
Net zoals je respect moet hebben voor oudere mensen, maar je hoeft ze niet altijd gelijk te geven.

Het vaderschap is voor hem een leidraad meegeven. Hij wil z’n kinderen niet tegenhouden, wel aanreiken en luisteren.

Je moet een goede vrijer zijn. Hij is graag een vrijer. Uw gezelschap moet tof zijn, je moet finesse hebben en niet in een vast stramien vallen. Evenwaardigheid is cruciaal. Hoe vrijer je elkaar daarin laat hoe toffer het ook kan worden. Genieten is u niets moeten aantrekken van wat er achter komt, zodanig dat je het volle genot kunt ervaren…

Hij durft geen definitie te geven voor een man, maar hij weet wel dat je een man bent als je doet waar dat je zelf voor staat.
Hij is met het verloop der tijd wel een man geworden. Maar of dat nu voor 100% man is weet hij niet.

Als vader is het belangrijk om er gewoon te zijn, zowel voor zijn dochters als zijn zoon.



U hoorde geluidsfragmenten van

Nick Cave -
Kris Strobos (alias Scale) - Hij/Zij
ook de nieuwe intro is van zijn hand.

In deze aflevering vertelt Tom Van den Broeck (44) zijn verhaal.

Tom was de verloskundige die bij de geboorte van mijn zoon aanwezig was. Hij vertelt over deze aspecten van zijn man-zijn: zoon, vader, broer, nonkel, wijze, grootvader, zelfstandige, minnaar, man, vriend, knaap, jongen.

Meneer de vroedvrouw, zo noemt hij zichzelf en hij vertelt over hoe mensen tegenover hem staan te zoeken naar hoe een man te benoemen die zo duidelijke vrouw in zijn beroepstitel heeft staan.
Nu laat hij zijn man-zijn niet meer afhangen van de term vroedvrouw…

Hij is de jongste uit een groot, warm gezin en heeft een zorgeloze jeugd gehad.
Zijn ouders hebben hem enerzijds genoeg wortels gegeven om te kunnen aarden en anderzijds ook vleugels om te kunnen uitvliegen welke kant hij maar uit wou.

Als waarden krijg hij vertrouwen, zorgzaamheid, alles kunnen managen, organisatietalent, gevoelig zijn, kunnen praten over gevoelens en knuffelen.

Als zijn vader na het werk thuis kwam, dan was hij er ook echt voor zijn gezin, voor zijn kinderen en zijn vrouw. Zijn vader was heel aanwezig in het gezin.

Hij is trots op zijn vader dat hij nooit iemand veroordeelde, altijd met een open geest naar iemand toestapte, vol vertrouwen was naar zijn kinderen toe en nooit iets oplegde. Hij zocht altijd mee naar oplossingen en mogelijkheden.

Hij vertelt over hoe het gezin zijn nest was en de kern van hoe het er in de wereld aan toe gaat…

Over het belang bij het kind zijn dat we als ouders niets gaan opleggen maar ook niets gaan afnemen. Als het vanuit het kind komt, waarom is iets dan fout?

Over dat hij het zo waardevol vind als een man over zijn gevoelens kan praten, kan knuffelen, zich kwetsbaar durft op te stellen en zichzelf in vraag kan stellen.

Hij vertelt over hoe hij zelf vader werd van twee kinderen. En hoe hij er voor hen is.

Hij is trots dat zijn oudste zoon goed in zijn vel zit, met een openheid naar de wereld kijkt en iedereen verwelkomt in zijn leven… Daar is hij zo blij om en dat vind hij belangrijker dan hoeveel punten hij nu haalt in het eerste studiejaar op school.

Zijn partner is voor hem alles in een: wijze, minaar, man,… hij kan zo goed met hem praten, hij heeft een grote intelligentie op veel vlakken, wijs.


Hij is trots dat hij nu als zelfstandige werkt.


Hoewel het fijn is om je eigen man-zijn te exploreren wenst hij mannen toe om ook los te geraken van de typisch mannelijke dingen uit de maatschappij.
Aan zijn zoons wil hij deze waarden meegeven: zich durven open stellen, kwetsbaar durven zijn, hun gevoelens durven bespreken.
Daar denkt hij dat jongens, mannen, venten heel veel deugd van zouden kunnen hebben, zowel naar hun vaders toe als naar hun zonen toe.

Iets typisch jongensachtig is het rollebollen, het vriendschappelijk testen, al spelend vechten en kracht meten,… Tom denkt dat dat puur evolutionair gegroeid is. De beste zijn in iets, daar krijg je respect door, van de andere jongens.





Er zijn fragmenten te horen van deze muziek:

Liza Wright - Speak your heart out
- Vocalise / End Of The Line
The Jacksons - Can you feel it.
John Scott, Choir & Andrew Lucas - Oh Lord, Look down from Heaven
Abba - Eagle
Bach - Mattheus Passion Aria: Erbarme Dich
Purcell, by Carlos Mina - Dido & Aeneas: When I Am Laid In by
Pedro Martinez from ‘La Mala Education’ - Moon River

Chris (38)

Deze woorden vormen de kern van dit verhaal: zoon, broer, vriend, kunstenaar, leraar, teamleider, vader, partner, bro, vrijer, man, leider.

Hij is opgegroeid in het gezin van zijn moeder met haar nieuwe partner. Zijn vader was er op de achtergrond ook nog aanwezig. Toen hij zeven was kreeg hij een broertje die slechts een jaar werd en toen hij 10 was nog een broer. Door het leeftijdsverschil heeft hij een autonome band met zijn broer.

Bro slaat eerder op sterke vriendschappen dan op broederschap. In de middelbare school sprak en zag hij z’n beste vriend elke dag. Alles moest besproken worden.
Vriendschappen veranderen als de omstandigheden veranderen en het is maar de vraag of je vriendschap daarin mee-evolueert.

Hij verteld over de band met zijn vader en zijn stiefvader.
Over afstand en nabijheid, ruimte nemen en krijgen.

Zijn moeder is de constante factor geweest in zijn leven. Het belang van praten, je gevoelens uiten, zorgen voor je omgeving heeft hij duidelijk van haar geleerd.

Hij heeft lang een ambivalente relatie gehad tot zijn eigen man-zijn. Hij was als jongen man een vrouwelijke man. Erg gebalanceerd, invoelend, weinig dominant. Heeft geleerd om erg veel oog voor de ander te hebben.
Hij heeft ergens meegekregen dat het ingewikkeld is om een man te zijn.

Een man moet zich kunnen beheersen en weloverwogen moet zijn.

Over hoe verhouden ruimte geven en ruimte nemen zich tot elkaar, in zijn werk, gezin, in het vrijen, …

Zijn partner is een vrouw met ook een duidelijke mannelijke energie, wat het gemakkelijker maakt om ook in je eigen meer vrouwelijke energie te gaan hangen.

Zijn kinderen zijn niet zijn eigendom. En toch is hij met volle overtuiging vader van twee zoons en een dochter.

Het vader worden van twee zoons heeft hem veel over zijn eigen man-zijn geleerd. Over welk manbeeld hij doorgeeft…
Het is met momenten confronterend geweest waar je bij een opgroeiende man grenzen geeft en hoe dat zich spiegelt naar zijn eigen man-zijn.
Sinds zijn 17 jarige zoon bij zijn moeder woont, door de afstand heeft dat de band tussen vader en zoon aanzienlijk verbeterd.

Zijn kinderen zijn zijn kinderen omdat ze bij zijn gezin horen.

Verder praat hij over leiderschap. De zorgzame leider, die zorgt voor de richting van de groep en oog heeft voor de individuen. De metafoor van de dirigent vind het erg passend. De dirigent brengt individuen samen en laat hen tot uiting komen.
Het hoort zowel bij hem als mens en als man. En hoe ouder hij wordt hoe meer hij het integreert en hoe meer hij ermee vertrouwd raakt.

Hij heeft momenteel een coach waar hij mee werkt rond grenzen geven en ruimte nemen als leidinggevende. Hij ontdekt dat het best oké is om meer jezelf te zijn, los van wat anderen ervan denken…

Wat de liefde betreft is hij voor zichzelf best wel streng en legt hij de lat erg hoog. Hij kan wel genieten, dat genieten duurt geen week, dan komt de honger naar nieuwe ervaringen boven. Hij is niet zonder meer liefdevol naar zichzelf…
Hij is graag alleen met zichzelf. Dat staat in mooi contrast met het werken met mensen.
Als metafoor voor zichzelf kiest hij de eenzame mannetjes wolf. Die het best goed heeft met zichzelf.

Ook in zijn vaderschap is hij liefdevol, net als in de liefde voor zijn partner.
Twee krachten spelen hierbij: zowel het ontvangen en als het nemen, ervoor zorgen dat je het krijgt.

Als je erover praat en er woorden aan geeft dat je dan tot een duidelijker begrip komt. Taal is voor hem belangrijk. Hij is heel precies in wat hij zegt. Door taal te hebben, door er woorden voor te vinden krijgt hij meer grip op de dingen om hem heen.

Het ontwikkelen tot de man die hij nu is dankt hij ook voor een groot deel aan de mannelijke vriendschappen in zijn leven. Ieder loopt zijn eigen pad, maar het is heel mooi om samen op te lopen.


Veel luisterplezier.


Muziekfragmenten hoor je van:

Bear’s Den - Above the Clouds of Pompeii
Oscar and the Wolf - Breathing

Adriaan De Bakker (24)

Adriaan is een oud leerling van mij, hij is een zoon, een broer, een jongen, een makker, een ondernemer, een reiziger, smid, boer, brandweerman, dakwerker, fietser, lasser en knutselaar, klimmer, surfer,…

Hij voelt zich nog geen man. Dat komt heel subtiel. Er zijn altijd momenten waar je naar uitkijkt en als ze gebeurd zijn dan is het ineens gisteren en dan veranderd er uiteindelijk niet veel, dan moet je nog steeds lopen voor uwen trein…

Hij vertelt hoe hij kleine broer en tegelijk grote broer was en is.

Hij groeide op in een fijn gezin met drie zussen en speelde ook met zijn buurjongen.

Hij bewonderd zijn moeder voor haar liefde en haar goede zorg. Hij kwam niets te kort en had ook nooit teveel.
Hij heeft veel geleerd van zijn vader, op technisch vlak. Hij was zijn held, zijn idool. En nu is het nog steeds iemand waar hij naar opkijkt, naar hoe hij in het leven staat. Naar de eigen kijk die hij heeft op het leven.

Hij heeft een grote fascinatie voor vakmanschap. Schrijnwerkers, craftsman, leerkrachten, mensen die hem dingen geleerd hebben, oudere mannen van wie hij sneller iets aannam als jonge vent.

Als puber heeft hij in eerste instantie zijn plan getrokken en kreeg hij al snel zijn eerste vriendin die een paar jaar ouder was. Zijn vriendinnen hebben hem een groot stuk wegwijs gemaakt in het man worden.

We praten over mannelijke haargroei en of de hoeveelheid ervan u man-zijn bepaald.

Toen hij zijn eigen centen begon te verdienen gaf dat hem wel kracht en zelfstandigheid en was dat misschien wel een kantelpunt van kindertijd naar volwassendom.
Een ander kaneelpunt was voor de eerste keer op reis gaan zonder zijn ouders. Dat vormt u ergens wel.

In een machowereld moet ge gewoon uw eigen ding blijven doen. Zijn komende voetreis naar Tsjechië klinkt misschien als een heldenverhaal. Hij weet niet of het allemaal gaat lukken, hij zal nog wel veel in zijn eentje in zijn tentje liggen wenen…

Net als kinderen dingen doen waar hij zich goed bij voelt, dat hoopt hij nog lang te kunnen doen. Al spelenderwijs werken en al ‘werkenderwijs’ spelen.

Als kleine jongen wilde hij timmerman en wereldreiziger worden.
Nu merkt hij dat het vakmanschap waar hij zo’n bewondering voor heeft niet altijd strookt met de realiteit van werken voor een baas, tijdsdruk, goedkope materialen, tijdelijke oplossingen,…

Hij wil nog heel veel ervaringen opdoen, voelt zich nog niet stabiel, nog niet met een heel duidelijk doel voor ogen. De rots in de branding zijn, als symbool voor mannelijkheid.

Iedereen doet maar wat hij denkt dat goed is. Hij probeert dingen te doen waar hij zichzelf goed bij voelt.

Met zijn vrouwelijke vrienden kan hij beter babbelen. Als hij met zijn mannelijke vrienden wil praten over iets waar hij mee zit gaat dat 5 minuten goed en dan dwaalt het gesprek weer af,… Praten over gevoelens is niet echt een mannelijke eigenschap in zijn ervaring. Hij probeert het toch te doen.

Hij bewondert de eenvoud en simpelheid die sommige mensen hebben in hun leven. Als zelfstandige leven en werken maak je het jezelf soms moeilijk. Zijn eigen koers bepalen op vlak van ondernemen, en kaart kunnen lezen is voor hem wel een aspect van man-zijn. Dat heeft iets mannelijk.

En tot slot vertelt hij over eerlijkheid en het houden van uw woord. En dat zijn jongste zus hem daarin herkent. Helaas is dat stukje niet goed hoorbaar wegens opnameproblemen.

Toch wens ik u veel luisterplezier.



Tijdens het verhaal hoor je fragmenten ven deze muziek:

America - A hors with no name
The Doors - L.A. Woman

Piet Schagen (63)

Voor dit verhaal kiest Piet deze kernwoorden als kernwoorden: een broer, jongen, vader, sjamaan, gozer, minaar.

Piet is een landbouwer en zorgboer, woont op de grens van Nederland en Duitsland, samen met zijn Vlaamse partner. Samen hebben ze drie kinderen.

Hij is zelf het negende kind van de dertien. Hij vertelt over dat hij meer aan zijn broers heeft gehad dan aan zijn vader. Die was al moegestreden na 8 kinderen…
Zijn oudere broers en zusters droegen zijn vader hoog op, voor hem was hij eerder onzichtbaar geweest. Ook al was hij er wel altijd, hij werkte op de boerderij thuis.

Over zijn moeder die hem altijd extra aandacht gegeven heeft. Hij voelde zich onkwetsbaar daardoor.

Over dat zijn vader hem niet veel stimuleerde maar wel mogelijkheden schiep om bv te studeren en van richting te veranderen…

Over dat hij zich altijd jong heeft gevoeld. Ook toen hij rond zin 40ste voor het eerst vader werd bleef het onderliggende gevoel altijd te kunnen blijven spelen,… Niet omkomen in zijn verantwoordelijkheid door op een speelse manier betrokken te zijn bij zijn werk, gezin en de mensen om hem heen.

Spelen, ook in de ontmoeting bij de liefde is spelen belangrijk voor hem.

In hun burgerlijke vorm zijn mensen zo vals, dat hij geleerd heeft om dat niet toe te laten in zijn leven. Hij wil de spontaniteit in zijn leven behouden.

Over de religieuze kant van de antroposofie waarin hij bouwstenen vond over hoe het leven in elkaar zou kunnen zitten.

Zijn vader had niet veel met de keuze van Piet voor biologisch dynamische landbouw… Dat was voor hem een doodlopende weg.

Heeft zelf als vader niet zo’n dwingende rol erin gehad. Zijn vrouw gaf meer grenzen in de opvoeding van hun kinderen.
Over dat grenzen stellen zowel door moeder als vader gedaan kan worden. Als de ene het niet doet, neemt de ander het wel op.

Toen hij zijn eerste kind zag was hij vooral ontroerd door de schoonheid en het mogen zorgen voor zijn kind.

Over hoe het leven met kinderen op een boerderij gewoon blijft doorgaan… met een baby erbij.

Over dat het als vader belangrijk is er te zijn. En dat hij best vaak weg was in de tijd dat zijn kinderen klein waren, veel vergaderingen ’s avonds, maar hij was er ’s morgens altijd weer, voor het ontbijt…

Zijn vrouw vond hem in de opvoeding vaak te tolerant.

Hij is dan niet de wereld ingegaan in de breedte, maar wel in de diepte, op de plek waar hij nu woont en werkt. Met landbouw, goede zorg en familie. De wereld kwam naar hem toe.

Hij wil een sjamaan zijn, een wijze man voor de mensen die bij hem komen. Om de rituelen van het werken op en in het land mee te geven. Op handen en knieën door het land kruipen, zorg voor de planten en van daaruit een gesprek aan te knopen met elkaar. Dan is er echt een ontmoeting, ook met de mensen uit de zorg die komen werken.

Als boer Piet heeft hij een andere rol dan als vader Piet voor zijn kinderen. Boer Piet is dat eerder de sjamaan die de mensen iets kan uitleggen over de wereld.

Hij vertelt ook over de kanten in hem die hij niet waar kan maken. Hij noemt het zijn alter ego Dorian Grey… waarin hij een uitlaatklep zoekt.

Muziek doorgeven aan zijn kinderen heeft hij eerder beperkt doorgegeven.

Over dat hij minder de krijger herkent in zijn leven. Hij voelde zich als kind vaak belaagd op school en vluchtte eerder dan te vechten.

Je kan dingen uitspreken, daarnaast is er zijn ook zo belangrijk.



In de aflevering hoor je deze muziekfragmenten:

David Bowie - Cat People
Green Day - Boulevard of Broken Dreams
16 Horsepower - Black Soul Choir