Koinonia Bijbelstudie Live Robbert Veen

Ik maak in deze uitzending van Koinonia Bijbelstudie Live! de balans op. Waar sta ik nu?

Ik ben door een heftge tijd heengegaan. Is mijn geloof geheel en al joods? Welnu, vorige week studeerde ik op woensdag Talmoed met een vriend uit Israel.

Is het door en door Hervormd Christelijk? Welnu, afgelopen zondag stond ik in Anna Paulowna op de kansel in de PKN gemeente.

Waar ben ik aanstaande zondag? In mijn "eigen" Doopsgezinde gemeente in Schagen.

Maakt mij dat tot een Messiaanse Jood? Nee, ook dat weer niet, omdat Messiaans-Joods in ieder geval in Nederland betekent dat er een evangelische kern is, met een joodse manier van uitdrukken - in mijn beleving dus eigenlijk noch Christelijk noch Joods - maar zij proberen tenminste een synthese tot stand te brengen, iets terug te vinden van de oorspronkelijke manier van geloven in het de vroege beweging rondom Jezus - voordat er van "Christendom" echt sprake kon zijn: Joden die in de Messias Jezus geloven - maar dus wel degelijk geheel en al "joods" gebleven zijn.

Waar sta ik dan nu? Beladen met tradities, maar toch "gewoon" iemand die naar God zoekt. 

We onderzoeken in deze podcast de betekenis van de uitdrukking 'zoon van God' zoals deze werd gebruikt ten tijde van Jezus' verschijning.

We kijken naar de Griekse en Joodse achtergronden waarin vergelijkbare termen werden gebruikt, zoals voor helden uit de Griekse mythologie en oosterse heersers, evenals de Joodse interpretaties waarin het verwees naar engelen, hemelse wezens, Israël als natie, en zelfs individuele rechtvaardige mensen.

We zien dat in de eerste eeuw na Christus de termen 'zoon van God' en 'god' vaker werden gebruikt dan vandaag de dag, soms letterlijk opgevat en soms als metafoor.

We zien de toewijzing van determ "Zoon van God" in dit licht. We benadrukken hoe hij zijn relatie met God begreep en articuleerde, met verwijzingen naar zijn zoonschap en het gebruik van 'Abba' in gebed.

We zien ook een belangrijk verschil tussen de Synoptische en de Johanneïsche tradities in de christelijke leer over Jezus' goddelijke zoonschap, waarbij de laatste een dieper begrip van Jezus' pre-existentie en onverbrekelijke relatie met God impliceert. Dit leidt uiteindelijk tot de ontwikkeling van het dogma van de Drie-eenheid in het orthodoxe christendom.

Vanuit een exegetische notitie bij Karl Barth (KD IV,1, p. 694) sprak ik over de verhouding van geloof en werken in het Nieuwe Testament in vergelijking met Deuteronomium 30. Jacobus 2 en Romeinen 3 waren de Bijbelse teksten in deze uitzending.

Naar aanleiding van een gesprek in de broederkring in Schagen, heb ik op 10 maart 2024 deze preek uitgesproken in de Vermaning van Medemblik.

In Johannes 11 vinden we de horizontale lijn van onze ervaring en verwachting. Opstanding: ja, aan het einde der tijden. Jezus? De Messias die die onze Leidsman is. Dat is de horizontale lijn.
Maar dan de vertikale! Jezus die de Opstanding en het Leven zelf is. Die Lazarus uit de dood terugbrengt. Het dochtertje van Jaïrus uit de dood terughaalt. Als een bliksemflits komt dat woord onze horizontale beleving binnen. Het verlicht misschien maar heel even onze duisternis en haalt ons maar voor een moment uit ons verdriet en onze wanhoop. Want het is moeilijk dat te geloven als onze ogen vol tranen zijn. Een bezwaard hart wordt doof  voor het evangelie. Maar het gaat erom die bliksemschichten te koesteren en er ons leven mee te vervullen.

 Uiteindelijk is God waarheid sterker dan de onze.

Deuteronomium meelezen met Israel. Vandaag over Dt. 4:1, 2

Nu dan, Israel! hoor naar de inzettingen en naar de rechten, die ik ulieden lere te doen; opdat gij leeft, en henen inkomt, en erft het land, dat de HEERE, uwer vaderen God, u geeft.
Gij zult tot dit woord, dat ik u gebiede, niet toedoen, ook daarvan niet afdoen; opdat gij bewaart de geboden van den HEERE, uw God, die ik u gebiede.

Genesis 50 laat zien hoe in de Egyptische ballingschap Jozes wordt gebalsemd en in een graf wordt gelegd in Egypte. Is er geen parallel met Jezus? Is hij niet begraven en gebalsemd naar heidens gebruik, zodat hij nu de titels krijgt in een heidens christendom? Maar de ware, joodse, betekenis van Jezus moet nog worden ontdekt. (Welliht pas bij het einde van de ballingschap van Israël - bij dekomst van de Mesias).